मानिसहरू किन बिरामी हुन्छन ? दानियल (बि.पि.) भट्ट

(क) जानी जानी गल्ती गर्ने बानी अर्थात पाप
हामी मानिसहरु नजानीकन थोरै मात्र गल्ती गर्छाैं तर धेरै गल्ती चाहिँ जानेरै गर्छाैं । यसो भन्दा तपाईंलाई अचम्म लाग्ला तर यसमा अचम्म नमान्नुस् कि तपाईंले गल्ती गर्दै हुनुहुन्छ भन्ने कुरा तपाईंको मनले तपाईंलाई भनिराखेकै हुन्छ । उदारणको लागि यदि तपाईंको चुरोट पिउने बानी छ भने । तपाईंले चुरोट पिउँदा तपाईंको मनले भित्रभित्रैबाट तपाईंलाई भनिराखेको हुन्छ, ‘चुरोट पिउनु नराम्रो बानी हो ।’ तर पनि तपाईं चुरोट पिउनुहुन्छ । यदि तपाईं सरकारी कर्मचारी हुनुहुन्छ भने भ्रस्टाचार गर्नु नराम्रो हो भन्ने कुरा तपाईंलाई थाहा छ । जब तपाइ अवैधानिक तरिकाले आम्दानी गर्नुहुन्छ त्यतिबेला, ‘यो काम गर्नु हुँदैन’ भनेर तपाईंको मनले तपाईंलाई भनिरहेको हुन्छ । तर तपाईं आफ्नो मनको वेदनालाई वेवास्ता गर्नुहुन्छ । यदि तपाईं किसान हुनुहुन्छ भने तरकारीमा विषादी प्रयोग गर्नु नराम्रो काम हो भनेर तपाईंको मनले तपाईंलाई भनिरहेको हुन्छ । तपाईं व्यापारी हुनुहुन्छ भने ग्राहकलाई ठगी गर्नु नराम्रो काम हो भनेर तपाईंलाई अवश्य पनि थाहा हुनुपर्छ । अझ सरल प्रकारले भन्नुपर्दा चाउचाउ, चक्लेट स्वास्थ्यको लागि फाइदाजनक छैन भनेर तपाईंलाई थाहा छ । काठमान्डौका मिठाई पसलमा भएका मिठाईहरु पूर्णरुपले अस्वस्थ छन् भनेर तपाईंलाई थाहा छ तैपनि तपाईं पर्वहरुको बेलामा प्रशस्त मिठाईहरु किनेर पाहुनाहरुलाई खुवाउनुहुन्छ वा आफू खानुहुन्छ (रोमी ७ः७–२५ पढ्नुहोस्) ।
जबसम्म तपाईंको मनमा, “खराब बिचार, व्यभिचार, चोरी हत्या, परस्त्रीगमन, लोभ, दुष्टता, छल, छाडापन, इर्ष्या, निन्दा, घमन्ड, मूर्खता” (मर्कूस ७ः २१–२२) हुन्छ तबसम्म तपाईंलाई विभिन्न किसिमका रोगविमार र समस्याहरुले दुःख दिइरहन्छ । ‘शरीरका कामहरु वा पाप स्वभावका कामहरु व्यभिचार, अपवित्रता, लम्पटपना, मूर्तिपूजा, मन्त्रतन्त्र, दुश्मनी, भैं झगडा, इश्र्या, क्रोध, स्वार्थीपन, फूट, गुटबन्दी, डाह, पियक्कडपन, अस्लिल मोजमज्जा’ –गलाती ५ः१९–२०)  पनि पापहरु हुन् ।
(ख) पापमा रमाइलो गरेको परिणाम
अनि हामी प्रभु येशूलाई विश्वास गरिसकेकाहरुले पश्चात्ताप गर्नुपर्ने कुराहरु पनि यही हो । किनभने यस्ता पापहरु हाम्रा स्वभावहरुबाट आइरहेको हुन्छ । जसरी चितुवाले आफ्नो थोप्ला बदल्न सक्दैन त्यसैगरी पाप गर्ने बानी परेकाहरुले पनि पाप गर्न छाड्दैनन् (यर्मिया १३ः२३) पापचाहिँ तपाईंको स्वभावमै आएको हुन्छ, जसरी सुंगुर र कुकुरको स्वभाव फोहोरी हुन्छ (२ पत्रुस २ः२२), त्यसैगरी मानिसमा पापको स्वभाव हुन्छ । सुँगुरले हिलोमा रमाइलो गरेजस्तै मानिसहरु पापमै रमाइलो गर्छन्, पापमै लडिबुडी गर्छन् । उनीहरुको मुखमा कुवाक्य झुन्डिएको हुन्छ, अरुलाई नराम्रा शब्दहरु प्रयोग गरेर गाली गर्न मानिसहरु खुसी हुन्छन् । अनि मानिसहरुले बोलेका कुवाक्य तथा फोहोरी शब्दहरुबाट पनि दुष्टले मौका पाउँछ र मानिसहरु बिरामी हुन्छन् । उनीहरुको मुखमा निरन्तर फोहोरी शब्दहरु झन्डिएका हुन्छन् । यस्ता फोहोरी शब्दहरु प्रयोग गरेर मानिसहरु मज्जा लिने गर्छन् जसरी सुँगुर हिलोमा लडिबडी गरेर मज्जा लिन्छ । मानिसहरु निरन्तर रुपमा स्वार्थी भएका छन् ।
आजकलका धेरै इसार्इहरुले पनि परमेश्वरलाई समय दिँदैनन्, उनीहरु टिभी, इन्टरनेटमा व्यस्त हुन्छन् तर बाइबल पढ्ने, प्रार्थना गर्ने, बाइबलसँग सम्बन्धित पुस्तकहरु पढ्ने काम गर्दैनन् । यसैकारण अहिलेका मानिसहरु ‘आफैलाई मात्र माया गर्ने, रुपैयाँ पैसाको मोह गर्ने, घमन्डी, हठी, अरुको बदनाम गर्ने, आमा–बुबाको आज्ञापालन नगर्ने, बैगुनी, र अपवित्र, स्वभाविक प्रेम रहितका, खुशी पार्न नसकिने, अरुको बदख्याई गर्ने, दुराचारी, क्रुर, असल कुरालाई घृणा गर्ने, विश्वासघाती, उत्ताउला, अहंकारले फुलेका, परमेश्वरलाई भन्दा सुख विलासलाई प्रेम गर्ने, भक्तिको भेषचाहिँ लिने तर त्यसको शक्तिलाई इन्कार गर्ने हुन्छन्’ (२ तिमोथी ३ः३–१०) ।
साभार ः नयाँ अाशा.कम